1 października w ramach projektu "córy warszawskie dziwystołeczne" w Domu Kultury KADR odbyła się premiera słuchowiska "Życie mimo wszystko" Ireny Krzywickiej z udziałem m.in. Marii Seweryn, Wojciecha Kalarusa i Pawła Koślika. Premierę słuchowiska poprzedzi półgodzinny wykład dr Agaty Chałupnik z projektu badawczego HyPaTia.
To pierwsze z 5 słuchowisk, prezentowanych w formie "silent theatre", przygotowanych przez członkinie grupy TERAZ POLIŻ w ramach projektu "córy warszawskie #dziwystołeczne".
Dramat Ireny Krzywickiej rozpocznie cykl pięciu słuchowisk powstałych na podstawie tekstów polskich autorek pierwszej połowy XX wieku. Opowiada on o powojennej Warszawie, choć właściwie jest po prostu szorstką opowieścią o życiu - nie tylko tym tuż po wojnie. Jest opowieścią o życiu w momencie, w którym chce się raczej umierać.
Tekst Krzywickiej, czytany współcześnie, uświadamia, że nie zagoiły się w Polsce rany po wojnach światowych i komunizmie. Wyparte przez naszych dziadków i rodziców traumy wracają, jako nasze własne potłuczenia i tylko ukrywają się pod pozorem zamierzchłych upiorów - mówi Marta Jalowska, aktorka z grupy TERAZ POLIŻ.
Stosowanie zasady "życia mimo wszystko" z jednej strony sprawiło, że wszyscy, którzy wojnę przeżyli, nie zdecydowali się popełnić masowego samobójstwa i pozwolili przyjść na świat następnemu pokoleniu. Z drugiej jednak zasada ta zmusiła ich do wyparcia wszystkich doznanych krzywd, wszystkich niesprawiedliwości, które podskórnie nadal tkwią w podświadomości Polaków i których nie da się naprawić sprawiedliwością ani zadośćuczynieniem.
"córy warszawskie #dziwystołeczne" to nowy projekt stworzony przez członkinie grupy TERAZ POLIŻ, mający na celu przywrócenie głosu nieznanym lub zapomnianym polskim dramatopisarkom. Powstał m.in. w wyniku zadziwienia nikłą reprezentacją kobiet w historii polskiego dramatu. Jest próbą odpowiedzi na pytanie: dlaczego w historii polskiego teatru jest tak mało kobiet? Co się stało z dramatami tworzonymi przez polskie autorki na początku XX w.? Czy napisane przez nie teksty wciąż mają sceniczną moc i warto je dziś wystawiać? Punktem wyjścia dla tego projektu była praca naukowo-artystyczna, którą w 2015 r. grupa TERAZ POLIŻ przeprowadziła w ramach projektu "dziwy polskie". Efekty tej pracy zostały zgromadzone i udostępnione na platformie internetowej "dziwy polskie": www.terazpoliz.com.pl/dziwypolskie
Miejsce: Dom Kultury KADR, ul. Rzymowskiego 32 w Warszawie. Miejsce dostosowane jest do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową.
Bilety w cenie 5 zł do nabycia w DK KADR lub za pośrednictwem strony www.dkkadr.waw.pl
Obsada:
Helena - Marta Jalowska (TERAZ POLIŻ)
Aniela - Maria Seweryn
Maria - Jolanta Olszewska
Franka - Dorota Glac (TERAZ POLIŻ)
Paniusia - Kamila Worobiej (TERAZ POLIŻ)
Walerka - Emanuela Osowska (TERAZ POLIŻ)
Jan - Wojciech Kalarus
Ojciec - Sylwester Maciejewski
Alojzy - Paweł Koślik
muzyka: Maria Rumińska
realizacja akustyczna: Maciej Kubera
adaptacja i reżyseria: Ula Kijak (TERAZ POLIŻ)
Szczegółowe informacje na temat projektu "córy warszawskie #dziwystołeczne" znajdują się na stronie www.terazpoliz.com.pl/corywarszawskie
Projekt współfinansowany jest przez m.st. Warszawa
Grupa Artystyczna TERAZ POLIŻ to jedyny profesjonalny kobiecy teatr w Polsce. Produkuje i prezentuje spektakle teatralne, happeningi, performansy, otwarte czytania performatywne, koncerty, organizuje warsztaty teatralne i dyskusje. Od 2015 roku realizuje także projekty badawcze mające na celu przywracanie pamięci o nieznanych i zapomnianych kobietach, które znacząco wpłynęły na obecny kształt sztuki i rzeczywistości społecznej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz