Strony

2018/01/31

Premiera sztuki "Mąż i ona" na wiosnę

Informacja Polskiego Radia Rzeszów.

W studiu im. Tadeusza Nalepy powstaje kolejne słuchowisko Polskiego Radia Rzeszów. Tym razem będzie to komedia zatytułowana "Mąż i ona". Autorem tekstu jest Przemysław Tejkowski.

Dwuosobowa sztuka, przepełniona nieoczekiwanymi zwrotami akcji, to arcyzabawna historia fajtłapowatego mężczyzny i zazdrosnej o niego żony.

W słuchowisku usłyszymy Jagodę Rall i Przemysława Tejkowskiego. Reżyseruje je Jan Niemaszek.

Sztuka "Mąż i ona" będzie miała swoją premierę na wiosnę na antenie Polskiego Radia Rzeszów.

2018/01/27

"Łazarz" - najnowsza produkcja Polskiego Radia Rzeszów

Informacja Polskiego Radia Rzeszów.

W Polskim Radiu Rzeszów rozpoczęły się próby do najnowszego słuchowiska realizowanego w naszej rozgłośni. To oparta na biblijnej historii kameralna sztuka pt. "Łazarz" wprowadzającą w klimat Wielkiego Tygodnia.

W słuchowisku wystąpią Grażyna Misiorowska, Magdalena Kozikowska Pieńko a także autor tekstu Przemysław Tejkowski i reżyser Jan Niemaszek.

Premiera słuchowiska "Łazarz" na antenie Polskiego Radia Rzeszów - w Wielki Piątek.

2018/01/26

Ostatnie tango z Herbertem

Informacja Polskiego Radia Rzeszów.

Rok 2018 jest rokiem Zbigniewa Herberta. Scena Teatralna Polskiego Radia Rzeszów rozpocznie go monodramem Przemysława Tejkowskiego "Ostatnie tango z Herbertem" opartym na Poezji Księcia Poetów, autora między innymi "Raportu oblężonego miasta" czy "Przesłania Pana Cogito". Premiera odbyła się na kołobrzeskiej Herbertiadzie we wrześniu 2012 r. Spektakl był wystawiany na wielu scenach w całym kraju.

Państwo będą mogli zobaczyć monodram 28 stycznia o godzinie 19 w studiu koncertowym im. Tadeusza Nalepy. Zaproszenia do zdobycia na antenie Polskiego Radia Rzeszów. (...)

Monodram Przemysława Tejkowskiego Ostatnie tango z Herbertem pokazuje świat, gdzie miejscem Herbertowskiego słowa jest śmietnik. Bohater jest bezdomny, bo wykluczony, czy dlatego, że wybrał dumne wygnanie? A może odrzuciwszy coś, czego nie mógł zaakceptować, znalazł się poza obrębem świata, rumianego jak rzeźnia o poranku? Słychać jakieś spokojne przyzwolenie w sposobie, w jaki Bohater mówi o zabójstwie na śmietniku jako o nagrodzie za godziwe życie. Kim jest Bohater? Czy to alter ego Herberta? Pana Cogito? Tejkowskiego? Wszyscy trzej zgodnie mieszczą się w metaforycznej Osobie, którą kreuje na scenie.

Zaletą spektaklu jest to, że Przemysław Tejkowski – jego twórca i wykonawca – pogodził żywioł teatru z żywiołem poezji: z jednej strony wykreował wyrazista postać – wyrzutka, wędrowca, filozofa, człowieka, który szuka i który się już przestał bać – z drugiej pozwolił przemówić poezji, której teatrem nie zasłonił, przeciwnie – udzielił głosu Poecie, z ufnością, umiejętnie dozując powagę i ironię, podporządkował swój warsztat Herbertowskiemu przesłaniu.

2018/01/19

Słuchowisko "Promyk" wspiera Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu

Informacja z sewisu Onet.pl.

"Promyk" to słuchowisko dla dzieci w wieku 5 - 13 lat, wydane wiosną 2017 roku, na nośnikach CD. Dochód ze sprzedaży płyt, przeznaczony jest na zakup inkubatora dla Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu. Akcja o zasięgu ogólnopolskim, zrodzona ot tak po prostu, w sercu.

Opowieść "Promyk" jest historią o pianiście i szczeniaku, bazującą na takich wartości jak: przyjaźń, odpowiedzialność, prawdomówność, zawiera elementy terapeutyczne, animuje i integruje sferę emocjonalną i uczuciową zarówno dzieci, jak i dorosłych. Postać szczeniaka jest Ambasadorem niewypowiedzianych potrzeb i tęsknot dziecka. Słuchowisko w swojej warstwie literackiej ma za zadanie otworzyć małego Człowieka na świat komunikacji: słuchania i świadomego odpowiadania.

Idea projektu zrodziła się w 2015 roku. Produkt na Rynku - płyta CD z nagraniem dźwiękowym pod tytułem "Promyk"- pojawił się wiosną dwa lata później, czyli w 2017 roku.

- Nagraliśmy słuchowisko dla dzieci w wieku od 5 do 13/14 lat, o walorach edukacyjnopoznawczych. Z każdego sprzedanego egzemplarza płyty 50 proc. dochodu przeznaczone jest na zakup inkubatora dla Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu. Koszt inkubatora to kwota około 70 tys. złotych - mówią organizatorzy projektu.

Plan jest taki, by potrzebne fundusze zgromadzić do października bieżącego roku, a w grudniu 2018 roku finał akcji i Gala na dużej sali w Szpitalu w Międzylesiu.

Aktualnie trwają prace produkcyjne nad realizacją piosenki promującej postać Promyka. Organizatorzy słuchowiska zapraszają do współpracy przy projekcie "Promyk" księgarnie internetowe, jak i niezależnych dystrybutorów.

Sponsor słuchowiska: Europejskie Centrum Komunikacji i Kultury. Patron Honorowy: Centrum Zdrowia Dziecka.

2018/01/16

Wisłocka, czyli jak to ze "Sztuką kochania"


Słuchowisko zrealizowane na podstawie powieści Konrada Szołajkiego pt. "Wisłocka, czyli jak to ze "Sztuką kochania" było". To opowiedziana w niekonwencjonalny sposób historia życia kobiety, która potrafiła doświadczenia z własnego, nieudanego małżeństwa wykorzystać w podręczniku dla par. Jej "Sztuka kochania" pomogła milionom Polaków i Polek nie tylko w łóżku, ale również w miłości.

W słuchowisku przedstawiono walkę o wydanie najsłynniejszej polskiej książki o seksie, wydrukowanej w czasach PRL w większej ilość egzemplarzy niż "Pan Tadeusz" czy Biblia.

Konrad Szołajski to reżyser i scenarzysta filmowy, autor wielu głośnych utworów fabularnych i dokumentalnych, a prywatnie przyjaciel Michaliny Wisłockiej. W 2001 roku nakręcił film, w którym pani Michalina opowiedziała o swoim barwnym życiu; dzięki temu mogła później powstać biograficzna powieść Szołajskiego. Została ona oparta na faktach, jednak stanowi fantazję na temat losów Michaliny Wisłockiej i jej słynnego poradnika erotycznego. Autor ubiera tę niezwykłą biografię w atrakcyjną formę kryminalno-szpiegowską osadzoną w Polsce czasów Gierka.
Słuchowisko wyreżyserowane przez Szołajskiego, jest autorską adaptacją przygotowaną specjalnie dla Teatru Polskiego Radia i zrealizowaną w doborowej obsadzie aktorskiej.

Słuchowisko Konrada Szołajskiego "Wisłocka czyli "Sztuka kochania"" do posłuchania w serwisie Polskiego Radia.

2018/01/12

Halo, Polskie radio, Wilno

Fragment artykułu z "„Halo, Polskie radio, Wilno” – przed 90 laty odbyło się otwarcie Rozgłośni Wileńskiej Polskiego Radia" z Kuriera Wileńskiego.

Rozgłośnia Wileńska Polskiego Radia powstała jako piąta w Polsce. Próbnie zaczęła działać pod koniec 1927 roku, natomiast uroczyste otwarcie i poświęcenie stacji odbyło się 15 stycznia 1928 roku.

Dyrektorem techniczno-administracyjnym mianowany został Roman Pikiel, a kierownikiem programowym Witold Hulewicz. Była to jedna z najlepszych rozgłośni w Polsce.
Początek publicznej radiofonii w Polsce przypada na 1 lutego 1925 roku. W tym dniu Polskie Towarzystwo Radiotechniczne nadało pierwszą oficjalną audycję radiową. Funkcjonowały już wtedy radiofonie w innych krajach. Najwcześniej, w 1920 roku, rozpoczęli nadawanie programu Amerykanie. Dwa lata później pierwsze audycje usłyszeli mieszkańcy ZSRR, Francji oraz Wielkiej Brytanii. W Niemczech i Czechosłowacji początek emisji radiowej przypada na rok 1923.
Radio traktowano, po telefonie i filmie, jako kolejną nowinkę techniczną (...).
W Polsce w 1925 roku postawiono silny nacisk na rozwój ośrodków regionalnych. Jako pierwsza powstała rozgłośnia w Krakowie, w następnej kolejności otwarto stacje w Poznaniu, Katowicach, Wilnie i Lwowie. Rozgłośnia Wileńska Polskiego Radia zaczęła nadawanie audycji 15 stycznia 1928 r. Uroczystości rozpoczęły się od transmisji mszy św. z Bazyliki wileńskiej. Po odegraniu Mazurka Dąbrowskiego przed mikrofonem wystąpił chór „Echo” a „Sonety Krymskie” Adama Mickiewicza recytował Juliusz Osterwa.
Wileńska rozgłośnia była pierwszą, w której wprowadzono teatr. Przed mikrofonem występowały najwybitniejsze osobistości Wilna. W programach udział brali także młodzi poeci: Konstanty Ildefons Gałczyński, Teodor Bujnicki, Czesław Miłosz, Józef Maśliński, Jerzy Zagórski. Pierwszym dyrektorem programowym rozgłośni został Witold Hulewicz. Słynne w wileńskim radiu były gawędy „Ciotki Albinowej”, „Wincuka Markotnego” i „Adwerdki”, zapowiadane sygnałem Wileńskiej Rozgłośni Polskiego Radia – przerywanym głosem kukułki. „110 Środa Literacka” zapoczątkowała cykl Śród Mickiewiczowskich, które odbywały się co miesiąc, w każdą pierwszą środę i były nadawane przez wileńskie radio na całą Polskę.

Młoda placówka zasłynęła wspaniałymi słuchowiskami, w których występowali m. in. aktorzy Reduty. Furorę zrobiło pierwsze słuchowisko oryginalne „Pogrzeb Kiejstuta” Witolda Hulewicza, transmitowane przez program ogólnopolski. Po tym historycznym wydarzeniu w dziejach radiofonii polskiej wszyscy zrozumieli, że istnieje możliwość podnoszenia radia ze stopnia komunikowania na stopień sztuki (...).

Dziś warto wspomnieć niektóre osoby z plejady najwybitniejszych pionierów polskiej radiofonii w Wilnie…
Konstanty Ildefons Gałczyński był już znanym poetą, kiedy postanowił przenieść się do Wilna. Zaprosił Gałczyńskiego do Wileńskiej Rozgłośni Polskiego Radia jej współpracownik aktor i reżyser, Tadeusz Byrski. Słuchacze od razu się przekonali, że Gałczyński wszystko, czego dotknie, potrafi zamienić w poezję. Czytał swoje wiersze, a wkrótce zaczął prowadzić satyryczną, cotygodniową audycję o nazwie „Kwadrans dla ponurych”. Bywał na Środach Literackich w Celi Konrada. Wokół – wspaniali ludzie: Czesław Miłosz, Witold Hulewicz, Stanisław Lorentz, Ferdynand Ruszczyc, Stanisław Mackiewicz-Cat…
Poeta z żoną Natalią mieszkał w Wilnie w latach 1934-1936 na Zarzeczu w domu przy ulicy Młynowej 2. Tam w 1936 urodziła się ich córka Kira. Gdy Gałczyński rozpoczął pracę w rozgłośni, kierownikiem programowym był Witold Hulewicz. Jesienią 1924 roku przeniósł się z Poznania do Wilna. Przez pewien czas mieszkał na Antokolu w domu nr 24A. Drewniany zielony domek zachował się do dziś, jest tylko mocno zaniedbany. W Wilnie Hulewicz rozwinął wszechstronną działalność jako współzałożyciel Rady Wileńskich Zrzeszeń Artystycznych i organizator wielu imprez kulturalnych. Był redaktorem „Tygodnika Wileńskiego”, kierownikiem literackim Teatru Reduta, autorem kilku zbiorów poezji, powieści i licznych przekładów.
Radio, jako nowy środek wyrazu artystycznego zafascynowało Hulewicza. Twórca pierwszego oryginalnego słuchowiska „Pogrzeb Kiejstuta” szybko stał się najwybitniejszym w Polsce reżyserem i teoretykiem teatru radiowego. Po ostrym konflikcie ze Stanisławem Catem-Mackiewiczem przeniósł się do Warszawy, gdzie w latach 1935-1939 kierował Działem Literackim Polskiego Radia. We wrześniu 1940 roku został aresztowany przez hitlerowców. Dni subtelnego tłumacza literatury niemieckiej dopełniły się 12 czerwca 1940 przed hitlerowskim plutonem egzekucyjnym w Palmirach. W 1946 r. zwłoki Witolda Hulewicza zidentyfikowano na podstawie medalika z Matką Boską Ostrobramską, kwitu z paczki pisanego ręką matki i zapalniczki kupionej w czasie służbowego wyjazdu na olimpiadę w Berlinie (…).

2018/01/09

Dom (nie)spokojnej starości

Jeszcze słuchowisko z minionego roku.

Słuchowisko "Dom spokojnej starości" to radiowa adaptacja opowiadania Kornela Filipowicza, wybitnego i nieco już zapomnianego pisarza, autora wielu powieści i opowiadań, nawiązujących najczęściej do tematyki II wojny światowej.

Akcja słuchowiska dzieje się po wojnie. Bohaterem jest pensjonariusz domu opieki społecznej, niejaki Stanisław Omulski. To tragikomiczna w gruncie rzeczy opowieść o człowieku opętanym wizją wszechświatowego spisku złych sił skierowanego przeciw narodowi. Omulski jest też oczywiście antysemitą, ale narrator tej opowieści nie traktuje jego uprzedzeń w sposób polityczny. Antysemityzm to straszna choroba duszy, z którą musi zmagać się stary człowiek. Czy odnajdzie w sobie siłę, aby dokonać zmiany?

Słuchowisko "Dom spokojnej starości" Kornela Filipowicza można posłuchać w serwisie Polskiego Radia.

2018/01/06

Scrooge - musical

"Bah! Humbug!" Jak wiele duchów może zmienić zdanie Ebenezera Scrooge na temat Bożego Narodzenia?

Ponieważ Boże Narodzenia nadal trwa (dziś zaczynają się święta u wschodnich chrześcijan!) proponuje coś z bogatej biblioteki Radia BBC - słuchowisko - musical na podstawie powieści Charlesa Dickensa z 1843 roku "A Christmas Carol".

Scrooge - przedstawienie nagrane w Palace Theatre w Manchesterze w 1996 roku.

W roli tytułowej występuje Anthony Newley, z udziałem Stratford Johnsa i Barry'ego Howarda, Garthem Beardsleyem, Christiną Thornton, Geoff Steerem. Michael McLean, John Fleming, Dudley Owen, Dermot McLaughlin, Joy Graham, Julie Armstrong, Angie Smith, Martin Hibbert, Zoe Curlett, Catharine Duncan, Jennie Dale, Vivian Davies, Lisa Joanne Cook i Gary Milner.

Do posłuchania w serwisie BBC.

2018/01/02

Słuchowisko przy szopce

Fragment informacji z serwisu gosc.pl

Chcemy razem kolędować, cieszyć się czasem Bożego Narodzenia, spędzać go rodzinne: na tradycyjne spotkania przy żłóbku przychodzą całe rodziny, śpiewają dzieci, rodzice, dziadkowie, siostry zakonne... każdy kto się pojawi ma okazję zaśpiewać Jezuskowi, podzielić się radością z innymi - mówi ks. Paweł Grzesiak.

Pierwsze spotkanie przy żłóbku zaczęło się od odsłuchania wierszowanego słuchowiska „Pójdźmy wszyscy do stajenki” autorstwa s. Kamili Leszczyńskiej CSC. Słuchowisko przedstawia wszystkich gości, którzy pojawiali się przy katedralnej szopce, a każdy z nich przyniósł Jezusowi jakiś dar. Słuchowisko będzie prezentowane przy szopce codziennie do 6 stycznia o godz. 16 oraz 17.

Podczas spotkania został również rozstrzygnięty parafialny konkurs na najpiękniejszą szopkę.